Zoveelste poging --> Douala - Limbe / Kameroen

Hey luitjes,

Hoe is het daar in de kou ;-)...?
Hier gaat alles prima hoor...! Hierbij weer ff een update...

Zoals de titel van dit bericht al een beetje laat weten ben ik op dit moment nog steeds niet in Malabo aangekomen - zoals eerder verteld. De problemen stapelen zich op en op een of andere manier is er elke keer wel iets wat de overtocht tegenhoudt - alsof iemand daar boven een teken geeft. Zal even bij het begin beginnen. Een week of 3 geleden - toen het definitief Malabo zou worden - gaan proberen een visa te krijgen voor Equatorial Guinea. Dit zonder succes. Ik ben een stuk of vier keer naar de ambassade van Eq. Guinea geweest om daar een visa te proberen te bemachtigen, maar om een of andere rede wilde ze daar niet aan mee werken. Toch gaven ze die hoop wel door elke keer bepaalde opdrachten te geven - die uit te voeren - en dan zou het in orde zijn. Dat bleek wishful thinking. Door dit geintje bleef ik vluchten missen (gaat maar 1 vlucht per week van Libreville naar Malabo). Maar om toch tot een oplossing te komen hebben we nogmaals ons kantoor in Malabo medegedeeld dat het niet langer door kan gaan op deze manier en dat er actie moest komen. Uiteindelijk is die oplossing toch gekomen door middel van een document die ik bij me moet hebben als ik daar heen vlieg. Enfin, ik had het document dus er leek niks meer in de weg te staan af te reizen. Maar omdat dit document afgelopen woensdag pas binnen was - en niet nog een week te verliezen - hebben we besloten om via Douala te vliegen, waar ik nu dus ben... Een vlucht voor donderdag geboekt naar Douala om vervolgens vrijdag vanaf Douala naar Malabo te vliegen. Je voelt hem aankomen, dat ging dus ook niet op. De vlucht was overboekt (airline had een kleiner toestel ingezet - van 37 naar 13 personen) dus deze jongen kon niet mee... Consequentie - de vlucht van Douala op vrijdag niet gehaald... Weer een verandering in de planning. Nu dus vrijdag hierheen gevlogen om vervolgens zondag door te gaan naar Malabo. Op die manier zou ik hier lekker het weekend kunnen vieren en weer wat mensen te zien van de Basel tijd - erg gezellig dus.

Het weekend is ook prima geworden. Zaterdag met z'n allen in een leuk restaurant aan een rivier gegeten en gedronken - erg gezellig. Zondag wilde Patrick (chef in Douala) ons meenemen naar een leuk strand redelijk ver uit de stad in het plaatsje Limbe. Ik was niet de enige gast dus was voor een aantal andere ook de eerste keer. Het was een hele trip - z'n 1.5 uur op niet al te beste wegen - maar het was het zeker waard. Daar aan het strand (zwart zand overigens - foto's volgen) lekker gezwommen etc. en lunch gehad - prima. Maar omdat ik s'avonds moest vliegen, moesten we redelijk bij tijds weer vertrekken (om niet weer in de problemen te raken). Dat verliep volgens plan en zaten rond drie uur in de auto op weg terug. Tour door een super landschap - echt de bush - terug naar Douala. We waren nog geen half uur onderweg of Patrick kreeg een belletje van een collega - die kwam met de mededeling dat Douala compleet was afgesloten. Dus ik voelde hem al weer aankomen - die zondag vlucht kon ik wel vergeten. Blijkbaar waren er verkiezingen voor de burgemeester van Douala, waardoor ze de toevoer wegen afsluiten. Er mag niemand meer in of uit. Dus we zijn gedraaid (heeft weinig zin om in een hele lange file te gaan staan waar je van weet dat ie uren en uren kan duren - en overigens niet verstandig om hier s'nachts op dat soort wegen te rijden) en hebben die collega opgezocht. Er was geen andere uitweg dan een hotel op te zoeken en te wachten tot de volgende morgen. In Limbe hebben we een hotel gevonden - en een mooie ook. Aan de kust op een rots met perfect uitzicht. Hebben daar lekker de avond doorgebracht op het terras en vanmorgen om 9 uur gaan rijden terug naar Douala. Uiteindelijk is het vervelend dat er weer een vlucht is vervlogen zonder Ronald erbij - maar ik zie er toch de lol wel van in. Dat ze alle toevoer wegen zomaar afsluit - zonder ook maar enige aankondiging - kan ook alleen in Afrika. En om dan zo ergens "vast" te zitten (met overigens alleen een zwembroek aan en een T-shirt) is toch wel iets fantastisch.

Om terug te komen op Malabo, de eerst volgende vlucht na zondag was maandag morgen om 8 uur (dat werd hem dus ook niet). Dus nu sta ik voor morgen weer in het spoorboekje. Nu maar hopen dat het een keer wel goed gaat. Bijkomend dat ik eerst naar Bata moet vliegen (vaste land van Eq. Guinea). Dus er zit ergens weer een risico factor. Maar ik heb er vertrouwen in dat het dit keer wel mee wil zitten...

Dat was dus een week die ik niet snel zal vergeten.

Daarbij is Libreville dus ook weer een gelezen hoofdstuk. Heb daar van de week alles afgerond om verder te gaan. Heb leuke dingen meegemaakt daar en zal het zeker al een beetje missen. Het is daar zo kalm en goed leefbaar - dat zie je niet overal. Heb het hier in Douala al gezien - is toch anders, de cultuur en omgeving is toch een groot verschil.
Twee weken terug trouwens ook weer wat meegemaakt... Ik had Frits afgezet op de airport (die was op bezoek in LBV) en kwam terug bij m'n auto - wielklem....!!! Onbegrijpelijk... in Afrika... Blijkbaar verkeerd geparkeerd.... Dus werd meegenomen in een klein hokje... Twee mannen in uniform tegenover me - een hoop frans geroep, waar we uiteraard niet uit kwamen... Engels en Frans die elkaar niet begrijpen.... Ze wilde dus geld zien... En ik bleef volhouden dat ik dat niet had - hopende er goed vanaf te komen en snel te vertrekken. Dat ging niet op. Een derde boze meneer erbij en de deur ging dicht.... Je snapt dat ik me daar niet meer op me gemak voelde dus ik heb toch maar gedaan wat er gevraagd werd anders weet ik niet wat het volgende had geweest... De wielklem werd verwijderd en ik mocht gaan. Wat een situatie...

Soo... ik ben uitgeroepen, zal zo snel mogelijk de foto's erbij plakken...

Gaat jullie goed!!

Groeten,
Ronald